Tagarchief: Zus

De baby van Zus (2)

Geplaatst in broer & zus, grut & kroost door
De baby van Zus is 37 weken oud.
Hoera! Hoera!
En het kindje is ookal ingedaald.
Met het hoofdje naar beneden.
Hoe natuurlijk deze stand ook mag zijn, ik vraag me toch af of het wel prettig ligt, zo op de kop.

Ik zal het hem/haar vragen zodra ie uit de buik is.

 
Wanneer zal het gebeuren?
Dat het water breekt de vliezen breken.
En de weeën beginnen.
En Zus *puf* *puf* *puf* haar eerste kindje op de wereld zet.
Liefst in zo’n twee à drie uurtjes.

Pijnloos.

Wat mij betreft mag de baby komen!!

Augurken met slagroom

Geplaatst in je hebt van die dagen door
Afgelopen vrijdag was ik op kraamvisite bij een vriendinnetje met een geweldige nieuwe baby. Het was dat de nieuwe moeder haviksogen had, anders had baby Damla bij mij in de tas gezeten. Zo’n snoezig lief meisje was het!

Na alle babyvoeding begon ook mijn maag te rammelen en ging ik met een ander vriendinnetje lunchen. In Den Bosch. Dat is me toch een leuke stad! Als het aan mij had gelegen, verhuisden we daar meteen naar toe. Bye Bye Nijmegen. Hello Den Bosch! De sfeer is gemoedelijk en – niet onbelangrijk – er zijn meer dan genoeg leuke eetgelegenheden om tien kilo aan te komen zonder er een traan om te laten.

Vriendinnetje vertrekt begin november voor ons werk naar Shanghai. Zo’n zes weken zal ze in die mooie stad vertoeven. En natuurlijk gaat er bij mij dan weer het een en ander kriebelen.
Shanghai. Terug. Naar de lieve Chineesjes met hun rare aparte gewoontes.
Voorlopig moet ik het maar doen met haar verhalen!

Aangezien Den Bosch dichtbij Utrecht ligt, belde ik Zus nog even op. Wat ze aan het doen was en of ze het leuk vond als ik nog even langskwam. “Ja, hoor! Gezellig! We eten pannenkoeken!” en ik was om, ondanks mijn lunch van salade met geitenkaas en een dame blanche die gerust Madame Blanche had mogen heten.

Hoe dan ook. Pannenkoeken, die lust ik wel! Zeker omdat het al veel te lang geleden was dat ik die op had. En omdat Zus van een pannenkoek nog een Michelin-ster-waardige maaltijd kan maken. Het water liep me al in de mond.

Ik was alleen een beetje vergeten dat Zus zwanger is.
En vrouwen met kindjes in hun buik kunnen soms een beetje, uhm, anders worden.
Naast een volledige gedaanteverandering (zeg maar gerust extreme makeover) kunnen zij ineens volledig van smaak veranderen. Zus is hierop geen uitzondering.

Eerst kreeg ik een heerlijke pannekoek met kaas.
Daar schonk ik wat stroop overheen.
Verrukkelijk!

Of ik er nog één lustte.
Maar natuurlijk!
Wat was ik verbaasd toen in plaats van nog zo’n lekkere kaaspannekoek, aardbeien, warme kersen, slagroom en straciatella ijs op tafel werd gezet.
Volgens Zus kon dat best.
Een toetje als maaltijd.

Tja, wie ben ik dan om een zwangere vrouw tegen te spreken?

Over karma en gefrituurde levende vis

Geplaatst in kwangie denkt moeilijk door
Zus had een documentaire opgenomen over een restaurant in China.
Altijd leuk om een beetje cultuur op te snuiven, want eerlijk is eerlijk: van de Chinese cultuur heb ik weinig kaas gegeten. Behalve dat ik zelf Chinees ben. Opgegroeid bij Chinese ouders. Met een Chinese Broer en een Chinese Zus. Ben ik nogal een nep-Chinees. Inclusief alle cultuurshocks.

De baas van het restaurant aan de West Lake – een vrouw (!) – deed veel voor haar 5.000 man personeel. Zo is ze lid van de Partij, omdat dat gunstiger is voor haar werknemers en bezoekt zij met regelmaat de plaatselijke boeddhistische tempel. Bovendien laat zij dieren los in de natuur.
Dat is goed voor de karma. Beestjes vrijlaten.

Nu is karma een ingewikkeld rekensysteem waarvan ik de spelregels nog altijd niet goed begrepen heb, maar simpelweg is het bevrijden van dieren een goede daad en kun je niet genoeg goede daden verrichten, omdat je nooit weet wat je in je voorgaande levens hebt uitgevreten.
Daarom doet de restauranthouder zoveel terug voor de dieren.

Na dit mooie gebaar wendden we ons tot het restaurant aan de West Lake, waar een wedstrijd werd gehouden onder de koks. Wie kan het snelst gefrituurde levende vis bereiden.
Ik hield de handen al voor mijn gezicht.
Wat niet ziet, wat niet deert, toch?
Had ik mijn handen maar voor mijn ogen gehouden.
De Chinese kok ontdeed de vis – ratsch ratsch ratsch- van zijn schubben, maakte inkervingen en hield het onderlijf in kokend vet. Vervolgens werd de vis – nog altijd levend en naar lucht happend – op een bord gesmeten en met een sausje overgoten. Verschrikkelijk dat die vis zo aan zijn einde komt.

Gefrituurde levende vis. In kokend vet en toch niet dood.
Zou die vis dan zoveel slechte karma hebben opgebouwd in zijn vorige levens?

Hoe Kwangie eindelijk in Utrecht belandde

Geplaatst in je hebt van die dagen door
Toen ik gisteren naar het station fietste, was ik erg in mijn nopjes dat de hevige bui die over Nijmegen trok, plaats had gemaakt voor een stralend zonnetje. What a timing, Kwangie! Subliem!
Inderdaad, wat een timing. Diezelfde bui had zojuist ingeslagen op het NS-spoorwegen-systeem en met geen mogelijkheid reed er een trein van of naar Nijmegen. PARDON!?!

“Maar ik moet naar Utrecht!”
“Er rijden geen treinen van of naar Nijmegen, mevrouw.”
“Ook niet naar Utrecht?”
“Nee, omdat er geen treinen van of naar Nijmegen rijden, mevrouw. Blikseminslag.”
“Ook niet vanaf station Heijendaal?”
“Dat heeft geen zin, mevrouw.”
“Hoe kom ik dan in Utrecht?”
“De NS zet bussen in, mevrouw, dat kan nog wel eventjes duren.”

 
Gijs wordt 30.
En dat wordt ie maar één keer. Dus moest en zou Kwangie in Utrecht geraken, want ondanks jarenlange campagnevoering mijnerzijds, wonen Zus en Gijs in Utrecht. Ookal is Nijmegen véél handiger. En gezelliger. En meer naast de deur.

Dus begon het Grote Wachten. En het alles-nèt-missen-gebeuren.
Mijn Grote Reis naar Utrecht was net een slechte soap. Ontzettend voorspelbaar dramatisch met bijbehorende ontberingen.

Allereerst vertrok de bus naar Arnhem zonder Kwangie. Want bus was al vol en Kwangie mocht niet voorkruipen van de NS-meneer.
Dus stapte ik in de bus naar Oss die mij in een uur (!) naar Brabant bracht. Aansluiting naar Den Bosch gemist, waardoor aansluiting naar Utrecht gemist. Grrrrr!
Tussendoor regende het hier en daar en vooral overal waar Kwangie was.
Bovendien deed honger zijn intrede.
Het.was.gewoon.niet.leuk.meer.

Uiteindelijk om 22:45 koud, verregend en hongerig netjes op de plaats van bestemming.
Toch knap om vier uur onderweg te zijn en nergens te komen! Een hele prestatie, al zeg ik het zelf.

Tot slot wil ik graag nogmaals een verzoek indienen bij Zus en Gijs.
Kom alsjeblieft met mijn toekomstige neefje/nichtje in Nijmegen wonen.
Dat is véél handiger. En gezelliger. En meer naast de deur.

De baby van Zus

Geplaatst in broer & zus door
Vandaag is Zus 25 weken en één dag zwanger.

Er zit een baby in de buik van Zus.
Heel bijzonder vind ik dat. Een beetje ‘vreemd’ ook.
Normaal gesproken delen wij al onze familieleden. Onze broer, onze oom, onze vader die in Hong Kong zijt.

Nu komt er een kleine bij en ben ik de tante en is mijn zus de moeder!
Mijn neef/nicht. Niet die van Zus. Je hele leven lang zijn de verhoudingen duidelijk. In een klap wordt alles chaotisch. Niet meer te overzien. Maar wel heel leuk natuurlijk.

Je moet weten, dat Chinezen er een ingewikkeld familieverbandensysteem op na houden.
Omdat ik het jongere zusje van de moeder ben, ben ik een andere Tante voor Fox M/V* dan Broer.
Nu kan Broer zichzelf sowieso niet één, twee, drie tante noemen, want toch echt van het mannelijke geslacht. Maar was Broer, Zus geweest dan was hij een andere Tante dan ik.

De Chineesjes maken namelijk onderscheid tussen jong, oud, man en vrouw. En als je dit consequent doorvoert, krijg je voor ieder familielid een andere benaming. Even voor de duidelijkheid, ik ben ook het jongere zusje van Broer, maar toch ben ik voor zijn nakomelingen weer een andere Tante dan voor Fox M/V. Daarentegen zijn Zus en ik dezelfde Tante voor Broers nazaat. Kun je het nog volgen? Ik ook niet meer.

Gelukkig hebben we nog 15 weken om het allemaal uit te pluizen.

* Voor het gemak geef ik Neef/Nicht in Zus buik maar even deze werktitel, gezien hun voorliefde voor The X-Files.
Fox M/V als in Fox Mulder, snap je m? Niet te verwarren met Kruimeltje M/V, werktitel voor Liefs Zus baby in de buik.