Tagarchief: taal

Hoe Kwangie in China belandde

Geplaatst in kwangie denkt terug door
Een tijdje terug vroeg Toaske hoe ik in China was beland.
Tja, hoe eigenlijk? Het lijkt nu alweer zo lang geleden.

Het begon allemaal met een hele leuke bijbaan waar ik wat centjes verdiende, terwijl er officieel *kuch* gestudeerd werd. Deeltijd opleiding PABO en ergens nog een scriptie geschiedenis in de kast.

Het werd helemaal leuk toen ons bedrijf aankondigde de Aziatische markt op te gaan.
Het nieuwe bloed moest natuurlijk getraind worden. Eén groepje Chinezen werd in Enschede ondergebracht, één groep in Tilburg. En drie Chineesjes uit Hong Kong kwamen onder mijn hoede in Arnhem. Héél gezellig. Vooral omdat ik in het dagelijkse leven geen Chinees spreek en nu opeens alles uit de kast moest halen om me verstaanbaar te maken. Zo erg is het nou ook weer niet, maar het was wel even omschakelen.

Zo noemde ik Roodkapje (je moet het toch ergens over hebben, he?) ‘Cement-wijf’.
Oeps! Kwestie van verkeerde vertaling.
Of dat ik beweerde van antiek te houden, terwijl ik ‘electronica’ wilde zeggen.
En ‘verse ogen’ toen ik ‘een frisse blik’ bedoelde.
Jaja! Het luistert allemaal erg nauw, dat Chinees.
Het was een vrolijke tijd met de drie meiden uit Hong Kong, mede door mijn taalcreativiteit.

Halverwege hun training werd ik gevraagd Hong Kong te ondersteunen tijdens de opening.
En of ik tussendoor even naar Zweden wilde. Twee keer.
“Geen probleem” zei ik, “WAAAAAAAAAAAAUW!!!” dacht ik. Maar, hee, ik heb me gedragen.
Koffers gepakt, Lief uitgezwaaid nou ja, hij mij dan en vertrokken.

Na twee maanden Hong Kong, ben ik gevraagd de opening in Shanghai te ondersteunen.
“Geen probleem” zei ik en zo werd mijn verblijf van twee maanden verlengd naar vier.
Vier maanden die voorbij vlógen. Van ontzettend lange werkdagen tot muizenkeutels in het appartement, van ni hao tot g*dverrrrrrrrr! Heel veel lachen. Heel veel tranen. Heel veel geleerd. Heel veel wijzer.

Ik heb dan ook niet lang getwijfeld toen ik gevraagd werd te blijven in Hong Kong.
Dichtbij pap, mam en Broer. Ieder weekend naar ‘huis’ om van paps kookkunsten te genieten. Luieren met Broer en moeders ‘hilarische’ uitspattingen aan te horen.
Bovendien was het werk hartstikke leuk. En dan die collegaatjes. Die waren hartverwarmend! Echt hele lieve mensen, die ik nu erg mis.

In totaal ben ik één jaar in Hong Kong en een half jaar in Shanghai geweest.
Mensen, het was geweldig!

Waarom ik dan toch terug ben?
Omdat Lief alleen in ons pas gekochte woning zat.
Omdat Zus en Gijs weigerden dichter bij mij te komen wonen.
En omdat ze geen hamka’s chips in China verkopen.

De baby van Zus

Geplaatst in broer & zus door
Vandaag is Zus 25 weken en één dag zwanger.

Er zit een baby in de buik van Zus.
Heel bijzonder vind ik dat. Een beetje ‘vreemd’ ook.
Normaal gesproken delen wij al onze familieleden. Onze broer, onze oom, onze vader die in Hong Kong zijt.

Nu komt er een kleine bij en ben ik de tante en is mijn zus de moeder!
Mijn neef/nicht. Niet die van Zus. Je hele leven lang zijn de verhoudingen duidelijk. In een klap wordt alles chaotisch. Niet meer te overzien. Maar wel heel leuk natuurlijk.

Je moet weten, dat Chinezen er een ingewikkeld familieverbandensysteem op na houden.
Omdat ik het jongere zusje van de moeder ben, ben ik een andere Tante voor Fox M/V* dan Broer.
Nu kan Broer zichzelf sowieso niet één, twee, drie tante noemen, want toch echt van het mannelijke geslacht. Maar was Broer, Zus geweest dan was hij een andere Tante dan ik.

De Chineesjes maken namelijk onderscheid tussen jong, oud, man en vrouw. En als je dit consequent doorvoert, krijg je voor ieder familielid een andere benaming. Even voor de duidelijkheid, ik ben ook het jongere zusje van Broer, maar toch ben ik voor zijn nakomelingen weer een andere Tante dan voor Fox M/V. Daarentegen zijn Zus en ik dezelfde Tante voor Broers nazaat. Kun je het nog volgen? Ik ook niet meer.

Gelukkig hebben we nog 15 weken om het allemaal uit te pluizen.

* Voor het gemak geef ik Neef/Nicht in Zus buik maar even deze werktitel, gezien hun voorliefde voor The X-Files.
Fox M/V als in Fox Mulder, snap je m? Niet te verwarren met Kruimeltje M/V, werktitel voor Liefs Zus baby in de buik.

Ouderwets gezellig

Geplaatst in je hebt van die dagen, kwangie denkt door
Het is weer ouderwets gezellig bij Huize Kwangie.

Nee, er is geen bezoek hier op dit moment. Ik ben nog altijd zielig alleen, ver weg van de bewoonde wereld Nederland. Er rolt ook geen bal over het televisiescherm. Maar ik verkeer in goed gezelschap. Van mijn Nintendo DS natuurlijk!

Collegaatjes van de IT afdeling in Hong Kong hebben mijn DS voorzien van allerlei (gratis) spelletjes. Het zijn er zoveel, dat ik onlangs pas ontdekte dat er ook Scrabble tussen zat! En dat ís me toch leuk! Woordjes bouwen uit losse blokken. Het is net magic! Zomaar uit het niets ontstaat er een nieuwe samenstelling! En ik voel me een toch een potje intelligent als ik van de Nintendo win.

Helaas heb ik een Engelse variant van Scrabble. Kun je niet van die lange samenstellingen maken zoals ‘wapenstilstandsonderhandelingen’ of ‘meervoudigepersoonlijkheidsstoornis’. In het Engels voegen ze er overal een spatie tussen. No ‘leftplanewing’ dus! Spelbedervers.

In combinatie met een klein Engels woordenschat, eindig je altijd met een bord vol korte woorden als ‘you’, ‘ox’ en zelfs ‘brrr’. Dit mag de pret niet drukken; ik speel gewoon door. Me against the Nintendo. Elke avond vlak voor het slapen gaan. En steeds vaker ook ver voor het slapen gaan.

’s Ochtends bij het opstaan, ’s middags tussen de bedrijven door, tijdens het eten, bij het loggen…

Het is zo verslavend dat ik tegenwoordig zelfs raad weet met de letter ‘Q‘! Geen probleem!

Alleen die ‘Z‘ he? Die blijft lastig:

– piZZa;
– piZ (wordt goedgekeurd als afkorting voor pizza);
– wiZ;
– quiZ;
– gaZe;
– maZe;
– laZy en

– Zone(s)

Verder kom ik niet! Hoe triest is dat? En laat ik nou nét niet altijd over de juiste letters beschikken om deze woordjes te maken. En dus eindigt de Z meestal als dierentuin. Zucht.

Vele vragen op de vroege ochtend

Geplaatst in broer & zus, kwangie denkt moeilijk door
Iemand enig idee wanneer we Sjanghai en Peking als Shanghai en Beijing zijn gaan schrijven? Waarom eigenlijk?

Geen Chinees die zich druk maakt over die ene ‘j’ in Shanghai, aangezien zij karakters gebruiken. Shanghai is gewoon ‘boven zee’ en Beijing ‘noordelijke stad’. Herinner ik me ineens nog eentje; Nanking a.k.a Nanjing a.k.a. Een der Vier Vuurovens vanwege de uitzonderlijk hete zomers.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik meer affiniteit heb met de nieuwe spelling. Shanghai, Beijing en Nanjing associeer ik met werelds, reislust en respect voor het onbekende(!?), terwijl de oude spelling er bekaaid van af komt met passé, onkunde en onwetendheid. Denk je eens in “Van Peking via Nanking naar Sjanghai“. Brrr…
Maar goed. Ik ben vast niet de enige die zo kieskeurig is met taal.

Nog meer ‘foute boel’ is die 4-1 overwinning van Nederland op Frankrijk. Vooruit. Het is ze gegund en tjongejonge. Twee doelpunten meer dan verwacht. Broerlief zit een weekendje hier in Shanghai en dankzij de perikelen in het Verre Westen kunnen wij bij geen enkele Italiaan of Frans restaurant meer aanschuiven. Moeten we of de hele avond Chinees praten of het risico lopen dat ons eten rijkelijk gekruid wordt met wat creativiteit. En bedankt, hoor, Van Basten!
Vraag ik me af of er nu alleen nog vol lof over de bondscoach wordt gepraat en of het hem ook gaat lukken met Ajax.

Heel stiekem wil ik weten of de Fransen moesten huilen. Wenen. Tranen laten. Jammerden zij onbeschaamd “Maman!” met grote uithalen en snottebellen aan de neus? And what about the coach?
Ben erg benieuwd welke bonussen en clausules de Franse bondscoach bij zijn salarisbesprekingen is overeengekomen en of hij genoeg voorschot heeft gevraagd om zich nu in een huisje in de Alpen terug te trekken.

Arme, arme Dome… Do… uhm… Franse Bondscoach.

Zoveel vragen op de vroege ochtend. Vermoeiend hoor! Nog ééntje dan om het af te leren:
Sinds wanneer praat ik zoveel over voetbal?

Taxi!

Geplaatst in je hebt van die dagen, kwangie denkt moeilijk door

De leukste praatjesmakers in Shanghai zijn toch wel de Taxichauffeurs!

Met hun rode/gele/blauwe/witte taxi’s scheuren ze door de stad, de ene hand op het stuur, de andere op de claxon. Met een half oog op het verkeer vinden de meeste chauffeurs altijd tijd voor een babbeltje:

” Jij, wat ben jij?”
“Chinees”
“En jouw ouders? Wat zijn zij?”
“Chinees”
“Je vader én je moeder. Wat zijn zij?”
“Chinees en Chinees en ik ben ook 100% Chinees”
“100% Chinees? Waarom praat jij dan… zo?”
“Ik kom uit Hong Kong en ben in *** opgegroeid”
“Je komt uit Hong Kong en uit Henan?”
“Nee, niet Henan, HOLLAND”
“HOL-LAND!”

“JA!!”

En het volume stijgt! ALTIJD!

“En je grootouders. Wat zijn zij?”
“Chinees, Chinees, Chinees en Chinees!”
“Je bent dus ECHT Chinees!”
“Ja, dat zei ik: 100% Chinees!”
“Maar jij… ziet er niet 100% Chinees uit”
“Ik ben het toch echt!”
Draait zich om
“Kijk, ík ben een Chinees, dat zie je gewoon! Maar jij, jij… niet”
“Ik lijk op mensen uit Maleisie”
“JA!! Jij lijkt op een Maleisier”
“Ik hoor het wel vaker”

Wat zeg ik… In Nederland heeft nog nooit iemand getwijfeld over mijn Chinees-schap

Shanghai taxi.jpg

 En zo gaan de meeste gesprekken met de taxichauffeurs. Steevast wordt mij aangeraden mijn Chinees te verbeteren, te trouwen en kinderen te krijgen nog voor 2010, want anders ben ik toch echt te oud. Maar de beste tip die ik heb gekregen is toch wel deze:
“Meisje, zeg volgende keer gewoon dat je Maleisier bent. Dan is iedereen onder de indruk van je Chinees!”