Tagarchief: in verwachting

Augurken met slagroom

Geplaatst in je hebt van die dagen door
Afgelopen vrijdag was ik op kraamvisite bij een vriendinnetje met een geweldige nieuwe baby. Het was dat de nieuwe moeder haviksogen had, anders had baby Damla bij mij in de tas gezeten. Zo’n snoezig lief meisje was het!

Na alle babyvoeding begon ook mijn maag te rammelen en ging ik met een ander vriendinnetje lunchen. In Den Bosch. Dat is me toch een leuke stad! Als het aan mij had gelegen, verhuisden we daar meteen naar toe. Bye Bye Nijmegen. Hello Den Bosch! De sfeer is gemoedelijk en – niet onbelangrijk – er zijn meer dan genoeg leuke eetgelegenheden om tien kilo aan te komen zonder er een traan om te laten.

Vriendinnetje vertrekt begin november voor ons werk naar Shanghai. Zo’n zes weken zal ze in die mooie stad vertoeven. En natuurlijk gaat er bij mij dan weer het een en ander kriebelen.
Shanghai. Terug. Naar de lieve Chineesjes met hun rare aparte gewoontes.
Voorlopig moet ik het maar doen met haar verhalen!

Aangezien Den Bosch dichtbij Utrecht ligt, belde ik Zus nog even op. Wat ze aan het doen was en of ze het leuk vond als ik nog even langskwam. “Ja, hoor! Gezellig! We eten pannenkoeken!” en ik was om, ondanks mijn lunch van salade met geitenkaas en een dame blanche die gerust Madame Blanche had mogen heten.

Hoe dan ook. Pannenkoeken, die lust ik wel! Zeker omdat het al veel te lang geleden was dat ik die op had. En omdat Zus van een pannenkoek nog een Michelin-ster-waardige maaltijd kan maken. Het water liep me al in de mond.

Ik was alleen een beetje vergeten dat Zus zwanger is.
En vrouwen met kindjes in hun buik kunnen soms een beetje, uhm, anders worden.
Naast een volledige gedaanteverandering (zeg maar gerust extreme makeover) kunnen zij ineens volledig van smaak veranderen. Zus is hierop geen uitzondering.

Eerst kreeg ik een heerlijke pannekoek met kaas.
Daar schonk ik wat stroop overheen.
Verrukkelijk!

Of ik er nog één lustte.
Maar natuurlijk!
Wat was ik verbaasd toen in plaats van nog zo’n lekkere kaaspannekoek, aardbeien, warme kersen, slagroom en straciatella ijs op tafel werd gezet.
Volgens Zus kon dat best.
Een toetje als maaltijd.

Tja, wie ben ik dan om een zwangere vrouw tegen te spreken?

Terug

Geplaatst in broer & zus, kwangie denkt door
De eerste dag Nederland zit er weer op!

Vanmorgen gaf de weegschaal +4 kilo aan.
Geen idee of dat het resultaat is van anderhalf jaar Chinees eten of het menu van gisteren: twee keer ontbijten (in het vliegtuig en later met Lief en zijn ouders), uitgebreide lunch (met Lief, Zuslief en Gijs) en een geniaal diner – Mayonaise met frietjes. Je voelde de aderen al dichtslibben, maar och, wat smaakte het goed!

Het was zeer speciaal om zwangere Zus voor het eerst te zien. Of ja, Zus voor het eerst zwanger te zien. Vooraf verzekerden schoonouders-in-spe mij dat mijn zus nog niet zo heel zwanger uit zou zien. Dat zou pas later komen. Ik had geen idee.
Zus is nu 24 weken, maar ik kan je verzekeren: Zo zag mijn zus er vooraf echt niet uit! Met een strakke bolle buik waar je U tegen zegt. Ik meende ook al een waggelloopje te signaleren. Helemaal geweldig!

En ons huisje, waar ik welgeteld twee maanden in heb gewoond voor de grote oversteek: wat ben ik in mijn sas! Lief heeft alles netjes opgeruimd (inclusief mijn jassen-tassen-schoenen collectie: die ligt nu in een grote doos) en er staan verse bloemetjes op de vensterbank. Ook de plantjes zien er nog wel levensvatbaar uit. Denk ik. Iemand enig idee hoe je een uitgemergelde orchidee tot leven kunt reanimeren?

 
Met de konijntjes gaat het ook allemaal goed, al herkende Red Bean mij niet meer. Die verstopte zich toen ik binnenkwam. Altijd al een angstig verlegen type geweest, die Red Bean. En ik probeerde het op de charmante toer “Rrrrred Bean… Joehoe!” en op de coole manier “Als jij mij niet wilt zien, dan wil ik jou ook niet zien”. Niets hielp. Behalve brokjes dan. Voor een handje korreltjes liet ze zich wel verleiden om naar buiten te komen. Wat dat betreft is ze net haar moeder: altijd te porren voor eten. Vandaar die vier kilo’s extra. Waarschijnlijk.   

 
U ziet: het is eigenlijk best wel heel erg leuk hier! En dus kon ik in alle vroegte niet meer slapen* en hoop ik dat Dag 2 van het Leven in Nederland gauw kan beginnen!

*Het kan natuurlijk ook door de jetlag komen dat ik om 5 uur al naast het bed stond te springen.