Categorie archief: kwangie denkt vooruit

Die is oud!

Geplaatst in kwangie denkt, kwangie denkt vooruit door
Ik word oud.

Deze week kwam ik erachter dat mijn nieuwe collega maar liefst elf (!) jaar jonger is dan ik.
Goeie, goeie! Een jaren negentiger! Zij aan zij. Naast mij. Op de werkvloer!
Het arme ding schrok zich een hoedje toen ze erachter kwam dat ik al een rijbewijs had.
En een auto. En een huis. En ging trouwen. (als we toch bezig zijn, kunnen we net zo goed alles op tafel leggen, niet?) Je zag haar denken. Die is oud!
Maar ik loop haar er zo uit, hoor! Want zij rookt.

Hoe dan ook.
Het was een traumatische ervaring.
Geconfronteerd worden met ‘de jeugd’ en mijn eigen ‘ouderdom’.
Maar ik heb het geaccepteerd.

Mag ik dan nu met pensioen?

 

1 juli

Geplaatst in kwangie denkt moeilijk, kwangie denkt vooruit door
En toen was het 1 juli.
Tijd voor het opmaken van een balans.

Gisteren drukte Lief mijn neus nog eens flink op de feiten toen we een rondje in de stad liepen, waar de mensen – naar mijn mening – steeds jonger worden.
“Je kunt wel jong zijn, maar je kunt niet jong worden.”
Zo corrigeerde Lief mij in één klap zowel taalkundig als denkbeeldig.

Je kunt nog zo je best doen, maar jong(er) word je er niet op.
Momenteel ben ik 27. En gelukkig blijft dit zo tot maart 2009. Genoeg tijd om na te denken over De Toekomst die allang begonnen is dus. Nu is het de laatste dagen sowieso een beetje moeizaam in de bovenkamer. Wijt het aan het mooie weer, wijt het aan het lekkere eten of de gezellige bezoekjes.

Steevast vragen mensen hoe het is geweest en wat ik nu ga doen.
“Heel goed nadenken,” antwoord ik dan maar.
Maar hoe ik ook nadenk. Hoe goed ik ook nadenk. Er gebeurt gewoon niets. Geen “AHA!” of “Eureka!”. He-le-maal niets.
Ik schrik ervan hoe leeg mijn hoofd is. Er is niet eens meer ruimte voor logideeën. Zo leeg.

En ik besef wat een luxe dat is.
Blijkbaar is er geen reden tot zorgen of nachtelijk piekeren. Geen onoverkomelijke problemen of bergen die verzet moeten worden. Niets te peinzen. Niets te klagen. Het zit allemaal even goed zo.

Nederland – Frankrijk en verder

Geplaatst in kwangie denkt vooruit door
Nederland – Frankrijk eindigt in een spannende 2-1.
Hiermee wordt Nederland eerste in de poule en kwalificeren zij zich voor de kwartfinale.

Geloof mij maar, je hoeft de televisie hoeft niet eens meer aan te zetten of op zoek te gaan naar een groot scherm. Het wordt gewoon 2-1.

Hoe ik dit alles weet?

Allereerst komen voetbalkenners met feitjes en statistieken, terwijl leken met de jackpot vandoor gaan. Wat dat betreft zijn voetbalkenners gewoon net als Seedorf; ze zitten er al-tijd naast.

 

Bovendien leef ik momenteel in een andere tijdszone. Als de wedstrijd in Zwitserland wordt gespeeld, is het hier alweer zaterdag 14 juni. De wedstrijd is dus allang verleden tijd en ik kan je vertellen… Na deze wedstrijd wordt Nederland getipt als nieuw Europees Kampioen.

Vooruit! Nog een tipje van de sluier: Nederland komt Zweden pas tegen in de halve finale. In de strijd om de finaleplek, komt niemand als sterkste uit de bus: 1-1. Via een serie strafschoppen, blijkt Nederland – wonder boven wonder- over het penaltysyndroom heen gegroeid!
De overwinning van Nederland op de Zweden, betekent tevens het begin van een reeks eigenaardigheden op het werk: mijn inbox is opeens gebombadeerd, ik mag niet meer mee lunchen en alle ideeën worden van tafel geveegd; too dutch.

 

Begrijp je meteen waarom ik voetbal niets aan vind. Voor mij is het net zo spannend als De Grote Winkler Prins. Ouwe koek, dus! En zeg nou eerlijk: het is en blijft gewoon mannen die heen en weer rennen achter een bal.

Stoppen met werken

Geplaatst in kwangie denkt vooruit door
Ik ben geen altruïst. Nope. Hoewel ethisch onverantwoord – ik kan niet zeggen dat ik dat ben. Ben ook alles behalve zo’n boomlange schone die meedingt naar de Miss Universe titel en graag haar bijdrage wil leveren tegen armoede/honger/oorlog en alles wat ze maar verzinnen om het felbegeerde kroontje te winnen – als je echt wat om die arme kindjes zou geven, zou je dat diamanten kroontje van je eens moeten verkopen. Levert meer melkpoeder op dan die praatjes van je, tssss!!  

 
Begrijp me niet verkeerd, ik zou ook graag willen dat deze wereld oorlogvrij en hongerloos was. En als het kan ook nog diervriendelijk en milieubewust en dat alle middelen over alle mensen werden verdeeld.

Als ik iets mocht wensen dan laat ik toch echt  liever mijn eigen meisjesdroom in vervulling gaan: jong met pensioen. Hoe jong is jong? Nou, dat heb ik allang uitgevogeld: vóór mijn dertigste. Dat lijkt mij een prima leeftijd. Serieus, als je 80 wordt, dan heb je gewoon nog vijftig, vijf-tig jaar om van alles te doen – alles behalve werken dan. Werken is optional, hoe cool is dat? Bijna net zo cool als 22,4 miljoen verdienen met fotogeniek zijn, zoals die ene Gisele Bündchen. Als zij wil, maakt ze van iedere Nederlander een miljonair en van mij een multimiljonair!

Tot die dag zou ik het toch echt zelf moeten doen, he? Dat jong met pensioen gaan. En ookal zit ik nog aan de goede kant van de twintig  het wordt toch eens tijd dat ik  harder ga werken een kapitaal bij elkaar verzamel. Ik breek mijn hersenen over hoe dat te doen zonder met een ijslolly in een rolstoel de bank een bezoekje te brengen. Voorlopig blijft het dus bij gewone noestere arbeid en stug doorgaan. Gelukkig vind ik werken leuk. Heel erg leuk zelfs! Maar hee, je moet blijven dromen, he?  
  

Naar aanleiding van: