Bijna had ik een smoes bedacht om deze week niet te dansen.

Bijna.

Dinsdag stond ik met mijn sporttas voor gesloten deuren. Nationale Rouw voor de slachtoffers van de aardbeving 12 mei jl.
O ja…
Foei dat ik gedurende de rouwperiode zoiets schandelijks wilde gaan doen als dansen!

Vrijdag had ik een, uhm, zakendiner.
Etentje. Met mijn collega.
En het was erg gezellig!
Collega leek het wel leuk om een keertje mee te gaan naar het dansen.
“Morgen is er weer les!” riep ik enthousiast, waarop zij schoorvoetend antwoordde “Uh… ik moet even kijken of ik morgen op tijd wakker ben…”
Die zou wel niet meewillen, dacht ik nog.

Zaterdag begon de gebruikelijke tweestrijd:

“Ik ga niet!”, “Maar dan voel je je weer zo schuldig…”, “Kan me niet schelen!”

En ik besloot te doen alsof mijn neus bloedde als iemand zou vragen naar mijn vorderingen op de dansschool. Totdat ik een smsje kreeg van Collega.

“Hoi, ik ben wakker! Heb zin om mee te gaan naar je dansen! Waar, hoe laat?”

Sh*t!!

Ingmar heeft gewoon de calorie-politie naar Shanghai gestuurd! Die heeft ook altijd alles door! Dus zat er niets anders op dan met 30 graden braafjes naar de dansschool te reizen en anderhalf uur te samba-en. Het was natuurlijk heel erg leuk omdat mijn collega er was. Maar zweten dat we deden! Zweten! En de leraar fanatiek! Pffff…. Véél te fanatiek. De dikke lunch na al dat gezweet maakte gelukkig veel goed.

Zondag vroeg opgestaan voor de les van 11:30. Anderhalf uur samba met een heel irritant mens die er niets van snapte en overal doorheen gilde. Ik weet niet wat erger was, de extra heupen die ik ter hoogte van mijn, uhm, heupen ontdekte of die schreeuwlelijk.

Maar ja, die aangegroeide heupen, die moeten er af!
Derhalve werd anderhalf uur samba gevolgd door: anderhalf uur JIVE!
Je moet weten, ik heb een hékel aan de jive.
Echt zo’n dans waar je veel voor moet doen en hard van gaat zweten.
Ik wist niet dat het een Jiveles zou zijn, anders was ik hem natuurlijk gepeerd. Ver-schrik-ke-lijk!

Na de les was het allemaal duidelijk: dat doen we dus nooit meer!
Wie offert vrijwillig zijn weekend op om te sauna-samba-en-jive-en?
De idioterie!
Als je in deze hitte achter de laptop zit, zweet je er ook wel genoeg calorien af!

Maar ja, die strippenkaart, he?
We zijn pas op de helft.
Da’s wel een beetje zonde.
Bovendien, hoe moet het dan met de deze-keer-is-het-helemaal-anders-mentaliteit?
En niet te vergeten het strakke lijf dat dadelijk in bikini moet…