Vanmorgen geblogd en vanmiddag na de dansles ging er pas een lampje branden: ‘ongenadeloos’ , dat is een contaminatie! Natuurlijk meteen veranderd, maar niet voordat er al vier lezers het hadden gelezen…

Sorry voor meneer Altena die ons zes jaar lang een beetje fatsoenlijk Nederlands heeft geprobeerd bij te brengen. Nu bijna 9 (NEGEN!!!) jaar na de middelbare school en een jaar en een paar maanden in het buitenland is mijn Nederlands nog verder in verval geraakt. Er zijn regelmatig slippertjes en bijna rampen. Zo had ik in ‘What’s in a name’ bijna de dierenrechtenorganisatie op mijn dak. ‘Geen hond die er naar kraait’ was de originele uitdrukking die ik er neerplantte. Ik moet er niet aan denken wat je allemaal moet doen voordat een hond kraait.

Zucht… De eerste stap richting herstel is erkennen dat we hier een probleem hebben:

Het wordt weer tijd voor de schoolbanken.