In de trein

Gehoord in de trein van Utrecht naar Nijmegen:

 

Puber 1:    “WAT ZEI JE!?!?!”
Puber 2:    “Uhm, uh, de boemeltrein naar…
Puber 1:    “BOE-MEL-TREIN?! Wat is dát dan?”
Puber 2:    “…”
Puber 1:    “Gozer, volgens mij is dat niet eens Nederlands, jongen!”
Puber 2:    “Niet? …O…”

Puber 1:    “Boemeltrein… haha, die is goed, jongen! Boe-mel-trein. Hahahaha!”

Voor degenen die graag Nederlands leren van een Chinese muts:
Boemeltrein is een trein die op alle tussenstations stopt; een stoptrein dus! 

Hij en ik: in de file op de A2

Ik      :    Lief…
Hij    :    …Ja?     …nu komt het…
Ik      :    Wat is eigenlijk pluimvee?
Hij    :    Gewoon, kippen en zo.
Ik      :    Wat is en zo?
Hij    :    Kippen, hanen en zo.
Ik      :    Maar wat is en zo?
Hij    :    Gewoon, alles met veren. Kippen, hanen, kalkoenen…  
Ik      :    Vogels?
Hij    :    Nee geen vogels. Alles met veren wat gefokt wordt voor consumptie.
Ik      :    Geen vogels? Kippen en zo zijn toch vogels?
Hij    :    Ja, maar niet alle vogels zijn pluimvee. Ik bedoel, je eet toch ook geen mus?
Ik      :    Uhm… Dus pluimvee zijn vogels, maar niet alle vogels zijn pluimvee.
Hij    :    Juist.
Ik      :    Het is maar dat je het weet.
Hij    :    Inderdaad.

Ik      :    Dus.

Als je álle onderwerpen hebt gehad, dan duurt zo’n file best wel lang!

Hij en ik: over stofzuigers en stofzuigerzakken

Ik    :    Hij is doorzichtig
Hij   :    Niet grappig? Kan je alle vieze rotzooi zien.
Ik    :    That’s the problem! Dan zie je waar al je linkersokken zijn verdwenen.
Hij   :    Maar je ziet het niet echt, want er zit een stofzuigerzak in.
Ik    :    Er bestaan nu ook stofzuigers die geen stofzuigerzak meer nodig hebben.
Hij   :    Dat lijkt me niet zo handig. Krijg je allemaal stof als je die leegmaakt. We kunnen toch
            eentje nemen mét stofzuigerzak. Maar niet voor 180 euro, ik denk zo’n zeven à acht tientjes.
Ik    :    Maar dan moet ie wel echt zuigen van die zeven à acht tientjes. Anders word ik chagerijnig.
Hij   :    I hope it doesn’t suck!

Ik    :    I hope it does!

Als je al jaren samen bent, worden de zondagse gesprekken diepgaander en persoonlijker.
Lang leve de romantiek burgerlijkheid!

Over slippertjes en bijna-rampen (3)

Het kan de beste …* overkomen.
Een slippertje.
Geen echte ramp.
Als je jezelf maar corrigeert.
Nog voordat iemand het merkt.
Niets aan de hand.

Het is pas erg als je het zelf niet doorhebt.
Dat iemand anders het wel opmerkt.
En dat je dan denkt en denkt.
Maar toch niet weet waar de schoen wringt.

Toleratie / tolerantie.

Helemaal van deze tijd.
Helemaal hip.
Helemaal onduidelijk.

Gelukkig ben ik erg tolerant en tolereer ik toleratie net zoals ik tolerantie tolereer!

* tja, wie kan het ookal weer overkomen?

 

Dus

Ik dus er graag op los.
Zo!
Dus.

Dus is een fijn stopwoord.
Je kunt je gesprekspartner ermee op gang brengen. “Dus…..?”  kom op, kom op, kom op!
Of zinloze opmerkingen afkeuren. “Dus?!?!”
En je eigen argumenten versterken. “Daarom, dus!” 
Heel onderbouwend.

   
Al met al, ik gebruik het te pas en te onpas.
Het is gewoon gemakkelijker dan bijgevolg of zodoende.
En minder uit de hoogte dan dientengevolge, derhalve of erger, ergo.
Stel je eens voor:

        “En toen zei hij, en toen zei ik en toen zei hij weer…”
        “Lieve schat, ergo?!?Zie? Daar kan ik toch niet mee aankomen?

Het is verschrikkelijk irritant. Ik weet het.
Toch blijf ik dussen. Ookal raakt het kant noch wal.
Het kan me niet schelen.
Ik ben gewoon taalarm en weinig creatief.
Dat blijkt.
Dus.

Geinspireerd door kaatkakelt die graag duht. Ieder zijn ding!