Behalve een slaapkop, is de kleine Puk een echte Platkop.
Het is net alsof iemand met een kaasschaaf langs haar achterhoofd is gegaan.
De kleine Puk is zo niet geboren, hoor.
Nee, vlak na de geboorte had ze nog een gave punthoofd.
Maar 16 uur per dag op de rug liggen, werkt dus als een kaasschaaf.

De kleine Puk ligt namelijk altijd op haar rug te slapen.
Dat is ons nu eenmaal opgelegd geadviseerd.
Wat slapen betreft, is men behoorlijk dogmatisch.
Babies móeten op hun rug slapen. Babies mogen alléén onder toezicht op hun buik of zij liggen.
En oh wee als je je niet aan de regels houdt, dan wordt er gedreigd met de wiegedood.

Kijk.
Ik ben niet bepaald wat je noemt een nuchter type.
En ik neem liever geen risico’s met onze kleine Puk.
Dus ligt ze inderdaad altijd op haar rug te slapen en ligt ze – als ze wakker is – op haar zij en buik te spelen.
Dat haar hoofdje wat afgeplat is, vind ik dan ook niet meer dan normaal.

Maar waar ik niet zo goed tegen kan, is dat ‘de mensen’ die zo dogmatisch verkondigen dat babies altijd op hun rug moeten slapen, degenen zijn die zeiken zeuren over haar platte kop.
Dat we haar ‘gewoon’ vast moeten klemmen, zodat ze niet op haar achterhoofd kán liggen.
Of eindeloos haar hoofdje moeten draaien in haar slaap.
En ervoor moeten waken dat ze geen voorkeurshouding ontwikkelt.
Er wordt gedreigd met helmpjes en martelwerktuigen.
Want zo’n plat achterhoofd, dat is not done.

Maar een oplossing is er eigenlijk niet.
Alles komt neer op symptoombestrijding.
Krijgt een kindje een voorkeurshouding? Dan leg je het toch op de andere kant?
Wordt het achterhoofd plat? Dan pers je hem toch weer recht?
Wil het kind niet? Dan binden we hem lekker vast.
Oh en pas ervoor op dat je kindje zich nog wel blijft ontwikkelen.
Want dat kan ook nog: een mooi rond hoofd, maar een slechte motoriek, omdat ze te veel in één stand gedwongen worden.

En echt, we doen ons best.
Maar als je babies op hun rug móet leggen, en ze vervolgens geen plat achterhoofdje mogen hebben, dan word ik een beetje obstinaat. Want zo wordt opgroeien -zacht gezegd- nogal onnatuurlijk.

Dus gooien we alle adviezen, richtlijnen en regeltjes overboord.
Van ons mag de kleine Puk lekker doen wat ze wil.
Wordt ze toch nog een echte kaaskop!