“Niet wéér bami!”
Zo gaat dat hier in huis.
Want Lief en ik hebben een andere kijk op eten.
De één vindt het al een feestje als er friet op tafel komt, de ander is pas echt blij als er een hele rijsttafel op tafel staat.
Dus hebben we vaak discussie over wat de pot moet schaften.

Voor de lieve vrede (en om de toorn van de zwangere niet op de hals te halen) koken we vaak apart.
Dan eten we tenminste allebei lekker.
Ieder in zijn element.
De één met stokjes, de ander met mes en vork.

Je zou kunnen zeggen dat het met de paplepel is ingegoten.
De bami en de piepers.
Twee werelden op één kussen… Daar komt niemand meer tussen!

Dus at ik vanavond lekker mijn aardappeltjes met witlof en een stukje vega-vlees, terwijl Lief de bami naar binnen slurpte.
Ik hou van stamppotten, chips en alle andere vormen van aardappels.
Lief gaat voor alles wat naar Aziatisch neigt.
Waarom denk je anders dat hij met mij is getrouwd?