Met die Lolo Ferrari’s voorgevel van mij zit het wel snor tegenwoordig.
Als die buik er niet bij was gekomen, zou je vermoeden dat ik een bezoekje aan de Schoenmaker had gebracht.
Hoe dan ook valt niet te ontkennen dat er een extra vetlaagje op zit.

Toen ik ze echt niet meer binnen kon houden, zat er niets anders op dan een bezoek te brengen aan de lingerieafdeling van een grote kledingzaak. Lekker anoniem. En nooit het risico dat een verkoopster het gordijntje opentrekt om te “kijken” of alles wel goed zit. Daar heb ik zó’n hekel aan!

En dus ging ik op een drukke zaterdagmiddag op zoek naar nieuwe BusteHouders.
Eerst neusde ik op de ‘gewone’ lingerieafdeling tot ik tot de conclusie kwam dat de Mama afdeling misschien toch beter aan zou sluiten.
Helaas hebben ze voor mama’s alleen maar saai praktisch ondergoed.
Oftewel zwart, wit en huidskleur. Allemaal size Oma en vooral… Vreselijk Confronterend.
Met eigen ogen heb ik nu gezien wat eraan zit te komen: de transformatie van een vrouw naar een Moeke.
*TRAUMA!*
En eventjes twijfelde ik om alsnog voor de glitters, kant en lovertjes te gaan.
Maar wie maakte ik daar nu blij mee behalve Lief?
Dus nam ik me voor om met opgeheven hoofd verstandig te zijn.

Eerst deed ik alsof ik een beetje zat te neuzen.
Toen niemand oplette, stelde ik me verdekt op en glipte gauw achter een rek vol praktisch ondergoed.
Verwoed ging ik het rijtje langs op zoek naar mijn maat.
*zoek zoek zoek*
Grmbl…
Het was een ware hel om door de berg afgrijselijke krengen te gaan, maar ik gaf niet op.
Ik móest en ik zou er één vinden.
Zoveel stond wel vast.
Toen er ineens twee meisjes achter me tevoorschijn kwamen.
Het waren van die meisjes die vooral indruk op elkaar wilden maken door héél hard te praten.
En wel zo, dat iedereen mee kon genieten.

“OOOOOOH!!! KIJK DÍT DAN!!!!!”, riep eentje hard door de winkel, “WAT ÍS DIT?!?!?!”, waarbij ze een heel vies gezicht trok en een onderbroek, ter grootte van een luier voor olifanten, in de lucht hield.
Haar vriendin kon natuurlijk niet achterblijven: “DAAR PAST TOCH GEEN NORMAAL IEMAND IN? IS DIT NIET GEWOON DE DIKKE OMA’S AFDELING?”
“OOOOOOH!!!! EN KIJK DÍT! HIER!! WAT ÉÉÉÉÉRG!!!!!”
“DAAR ZOU JE TOCH NIET IN DÓÓD GEVONDEN WILLEN WORDEN?”
En ze moesten heel hard lachen om zichzelf.

Gelukkig liepen de meisjes door.
Ikzelf hield me nog een tijdje verstopt achter het rekje.
Want moeder worden is één.
Maar om nu al als Oma door het leven te gaan, ging zelfs mij te ver!