“Wat is je lievelingsboek?”
Dat is zó’n onmogelijke vraag.
Want hoe kies je tussen al die pareltjes?
Het is net Sophie’s choice: openlijk kiezen voor je favoriete kind.
Meestal omzeil ik de vraag als een diplomaat.
“Ik lees alles” of “Als het maar een beetje letters heeft”.
Met dat soort antwoorden zeg ik dus eigenlijk niets.
Behalve dat alle boeken het recht hebben op een beetje liefde.
Maar vind ik dat ook echt?
Dat álle boeken de moeite waard zijn om gelezen te worden?
Het antwoord luidt zonder twijfel ‘neen’.
Sommige boeken weten je zo te tarten, dat je het na de eerste tien pagina’s al in de fik wilt steken.
Die hadden dus nooit uitgegeven mogen worden.
En als blijkt dat iemand juist dát boek een goed boek vond, dan moet ik eerlijk toegeven dat ik toch een soort van streepje achter iemands naam zet.
Want zeg nou zelf, als Spiderman het beste boek is dat iemand ooit heeft gelezen, dan denk je toch meteen: Grow up! Read!! a REAL book!
Hetzelfde geldt ook voor mensen die alleen maar moeilijke boeken lezen.
Doe eens lekker normááááááááál.
Verder doe ik niet moeilijk.
Echt niet.
Maar snap je nu waarom ik niet graag ‘mijn boeken’ prijsgeef?
Je stelt je toch een beetje kwetsbaar op.
Desalniettemin ben ik altijd nieuwsgierig naar de voorkeuren van andere lezers.
Zo hypocriet ben ik weer wel.
Want de vraag stellen is stukken gemakkelijker dan de vraag vermijden beantwoorden.
Dus bij deze, lieve lezers, wat is jouw favoriet?
Vertel het me.
En ik zal proberen géén streepje achter je naam te zetten.
kwangie.com 