“Nee, hoor! Nergens last van!” is mijn antwoord op de meest-gestelde-vraag-van-het-afgelopen-jaar.

Bruiloftstress.

Trouwnervositeit.

Huwelijksspanningen.

Of ik er al last van had.

Nou, mensen.

Nee, hoor! Nergens last van!

Krap twee weken voor De Grote Dag slaap ik als een baby.

Ieder twee uur wakker, even rondje wc en ik draai me weer een keer om.

Ik maak me nergens zorgen over.

Misschien moet ik gewoon geen thee meer drinken voor het slapen gaan.

En die twee nieuwe grijze haren die ik laatst ondekte, vormen géén reden voor paniek.

Dat er ook nog een fruitvliegjesinvasie heeft plaatsgevonden, terwijl Moeder met het Alziende Oog over drie dagen in huis komt, is natuurlijk ook geen drama.

Ik ben helemaal zen. ZEN. ZZZZZENNNN!! Dat laatste schreeuw ik U allen gewoon even toe!

 

Dus dames en heren, maakt u zich over mij maar geen zorgen.

Ik ben zeer rustig en onverstoorbaar.

Voor mij geen bruiloftstress.

Of trouwnervositeit.

Laat staan huwelijksspanningen.

Nee, hoor! Nergens last van!

Ik ben zó kalm, dat ik maar even ergens in een hoekje in de foetushouding ga liggen!