We laten dat maar even in het midden.

Vandaag is het Dragon Boat Festival. (Onder de Chinezen beter bekend als: Duan Wu of Tuen Ng Festival). Op deze dag herinneren wij Qu Yuan.

Een dichter die zijn leven beeindigt door in een rivier te springen. Uit angst dat vissen zijn lichaam zouden opeten, gooien bewonderaars pakketjes rijst, zhong zi, in de rivier. En deze zhong zi’s eten wij nog steeds. Dat was het Dragon Boat Festival in het kort.

Omdat deze feestdag op een zondag valt, hebben de meeste Chinezen morgen nog een dagje vrij. Extra lang weekend dus! Reden waarom drie collegaatjes naar Shanghai zijn afgereisd om met mij het drakenboot feest te vieren. Dus wordt er uitgebreid geluncht, exclusief gedineerd en nemen we elke dag een massage. Bovendien zullen we vanavond zingen voor de grote Qu Yuan, want er staat karaoke op het programma.

Karaoke?? Karaoke, ja! Schaamteloos met een microfoon in de hand blerren! Als je eenmaal over de drempel heen bent, maakt het je niet meer uit dat je slightly naast de maat zit en niet zo toonvast zingt. En nee, daarvoor hoeven we géén liters alcohol te benutten. Het lijkt meer op… uhm…

“You never walk alone” blerren in een voetbalstadion. Heus! Maakt daar iemand zich ooit druk dat het nergens naar klinkt? Of dat andere mensen hem kunnen horen? Daar gaat het ook alleen maar om het produceren van volume. En herrie maken, dat doen wij zeker!