Men neme een deur.
Voegt daaraan toe een Watermeloen die in het holst van de nacht afgaat als een luchtalarm.
En een verleidelijk warm bed.
Als je deze drie ingrediënten in huis haalt, is succes verzekerd.
Dat beloof ik!
Zo kun je eindeloos variëren.
De simpelste versie is in bed liggen, wakker schrikken van het luchtalarm en in allerijl tegen een deur aanlopen.
Deze klassieker is niet voor niets wereldberoemd.
Dat zullen veel nachtouders beamen.
Behalve bed-alarm-deur, kun je ook experimenteren met alarm-deur-bed.
Zie je dat voor je?
Watermeloen die een kreet slaakt, erheen rennend tegen een deur aanlopen en vervolgens vloekend terug in bed stappen, omdat het maar vals alarm was?
Dat kan natuurlijk ook.
Of bed-deur-alarm.
Voordat je naar je bed gaat, nog even bij de Watermeloen kijken, tegen een deur aanlopen want geen licht aan waardoor Watermeloen het op een huilen zet omdat ie wakker wordt van jouw gebonk tegen de deur.
Ook echt heel leuk, al zeg ik het zelf.
Maar vannacht probeerde ik iets nieuws.
Ik ging voor het alarm-bed-deur-scenario.
Watermeloen, die het geduld van zijn vader heeft, werd wakker en zette meteen alle kanalen open.
Wèèèh wèèèh WÈÈÈÈÈÈÈÈÈH!
* denk aan elke eerste maandag van de maand 12:00 uur *
Ik ging er even heen.
Aaide over zijn bolle hoofd, tilde hem toch maar uit bed en wiegde hem terug in slaap.
Toen het gevaar geweken was, sloop ik zachtjes naar mijn verleidelijk warm bed.
Even.
Heerlijk.
Slapen.
En dan toch weer uit om bij Puk te gaan kijken.
Want zo dwangmatig ben ik.
Ik wil later niet herinnerd worden als de moeder die alleen maar bij de Watermeloen keek.
En aangezien slapende peuters strontchagerijnig doen als je zomaar ineens het licht aandoet, knalde liep ik dus tegen de deur aan.
Weer een les geleerd.
Weer een beetje wijzer.
En dat mag ook als je een jaartje ouder wordt.
Dus bij deze.
Happy birthday to me!
… en de bult op mijn kop.
Ik ben er nog nooit geweest, maar het lijkt er me zalig.
kwangie.com 