Er is iets geks met me aan de hand.
Iedere nacht word ik klokslag 4:07 wakker.
Ik staar dan niet naar het plafond.
Ook val ik Lief niet meer echt lastig.
Toch kan ik niet slapen.
Ergens diep van binnen is er een allesoverheersende drang om op te staan.
Omdat er íets moet gebeuren.
En dat iets, dat kan niet wachten.
Dat moet echt NU!
Zo kroop ik midden in de nacht uit bed om alle zorgverzekeringen met elkaar te vergelijken.
Toen ik eindelijk de aller- aller- allervoordeligste had gevonden, stuurde ik Lief een mailtje.
Terwijl ie naast me lag.
Of ie even wilde bevestigen dat de OHRA zijn huidige zorgverzekering mag opzeggen per 1 januari 2013.
En ik was erg moe in mijn nopjes over mijn eigen speurwerk.
Op een andere avond werd ik wakker en ging mijn hart als een bezetene tekeer.
Ik wist meteen wat me te doen stond.
In no time was ik in de babykamer en heb ik alle rompertjes op maat opgevouwen.
Ook sorteerde ik de sokjes op klein, kleiner, kleinst en maakte ik ienieministapeltjes van ienieminikleding.
Vraag me niet waarom, maar het móest gewoon gebeuren.
En het geeft toch een gerust gevoel dat alles nu op maat klaar ligt, niet waar?
Ik weet niet of dit dan nesteldrang is of dat ik gewoon doordraai.
Maar het feit dat ik bereid was om op de zaterdag voor Kerst naar de IKEA te gaan, zegt al genoeg.
Lief hield voet bij stuk en weigerde aan zo’n gevaarlijke onderneming te beginnen.
“Ja, maar… Ik moet echt naar de IKEA!”
“Waarom dan? Kan dat niet na Kerst?”
“Ik moet echt zaterdag naar de IKEA.”
“Maar waarom dan deze zaterdag?”
“Je hoeft niet mee als je niet wilt. Ik kan wel zelf naar de IKEA rijden.”
“Ga je dan ook zelf alles sjouwen en zo? Dat lijkt me dus echt geen goed plan.”
“Ik moet wel… Ik ga zaterdag naar de IKEA.”
“Ja, maar wáárom dan deze zaterdag? Het zal hartstikke druk zijn!”
“En toch ga ik!”
Waarschijnlijk zag hij de waanzin in mijn ogen.
Ik zou het niet weten.
Maar Lief koos eieren voor zijn geld.
Hij wilde niet naar de IKEA op de zaterdag voor Kerst.
Maar hij wilde ook niet dat ik in mijn eentje op Expeditie Eigenwijs ging.
Dus vertrok Lief op een woensdag, toen ik veilig op het werk was, naar de IKEA.
Hij kocht alles, sjouwde het mee naar huis en zette de boel in elkaar.
En ik?
Ik kan sindsdien weer lekker slapen!