Sommige dingen horen bij een bepaalde periode in je leven.
Het kaften van boeken bijvoorbeeld.
Jarenlang doe je dat braaf zodat je schoolboeken netjes blijven.
En daarna?
Nooit meer gedaan.
Ja, boeken íngepakt. Als een cadeautje. Voor kerst of Sinterklaas.
Maar káften?
Ik niet in ieder geval.
Zo moest ik vandaag ineens denken aan dingen die stilletjes zijn verdwenen.
Wat dacht je van parkeermeters?
Hier in Nijmegen moet je voor elke vierkante meter duur betalen, maar vroeger hoefde je veel minder ver te lopen daarvoor!
Per parkeerplek had je namelijk een betaalpaal a.k.a. parkeermeter.
Daar moest je geld inwerpen, vervolgens kon je de meter een kwartslag draaien en de tijd ging tikken.
Veel handiger dan betalen met de chip en al die nieuwerwetse touchscreen dingen.
En natuurlijk de gulden die echt niet meer terugkomt, hoor, dus hou eens op met terugrekenen! met de kwartjes, knaken en daalders. Weg! Weg! Weg!
Soms moet je gewoon stoppen met dingen, om ruimte te maken voor nieuwe zaken.
Zo ook hier in Huize Lief & Kwangie.
Jarenlang hebben we heb ik gehamsterd als een *uhm* hamster.
Ik heb namelijk moeite met afscheid nemen van onzinnige dingen.
Hoe onbenulliger, hoe dierbaarder het me is.
En dus kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om een kerstkaart uit 2004 weg te gooien.
Ookal staat er geen persoonlijke boodschap op (behalve het voorgedrukte “Fijne feestdagen en een gelukkig nieuw jaar”).
Het idee dat iemand de moeite heeft genomen om je een kaart te sturen!
Pffff…
Wat ik al helemaal niet weg kan doen zijn boeken.
Ookal lees ik bijna nooit een boek twee keer.
En heb ik tegenwoordig een e-reader.
Boeken zijn gewoon… Te mooi om weg te gooien.
En dus is het huis op dit moment een klein beetje ontploft.
Onze Kleine Diva krijgt namelijk een eigen kamer.
En die kamer moet leeg.
Want Lief is onverwurmbaar: Op de kamer zou alleen een bedje, commode en kledingkast staan.
Mij leek alle rommel eromheen juist handig als een soort van geluidsmuur (zeker omdat babies schijnen te huilen)
Maar goed.
Je hebt nesteldrang of je hebt het niet.
En Lief heeft het duidelijk zwaar te pakken!
Dus mocht je nog op zoek zijn naar een bepaald boek, laat het me weten.
Wie weet heb ik het nog ergens achterin liggen.
Als ik erbij kan, zonder bedolven te raken onder een lawine van 150 kilo boeken, dan mag je het hebben!