Het is hier een beetje rustig.
Ik heb mijn pols namelijk overbelast.
Dat is nogal pijnlijk.
En ik kan niet zo goed tegen pijn.
Een beetje zelfkennis siert de mens, niet?
Nu zou ik kunnen schrijven dat ik een tennisarm heb opgelopen.
Dat Lief en ik – zoals u van ons gewend bent – hartstikke sportief een potje tennis hebben gespeeld.
En dat ik Lief alle hoeken van het veld heb laten zien.
Arm ding.
Kansloos tegenover mijn back hand smash.
Hij heeft het in ieder geval geprobeerd!
Ik zou ook kunnen schrijven, dat ik met noeste arbeid één en ander heb overbelast.
Klagen doe ik nu eenmaal niet graag.
En met mijn pijn-hoort-erbij-mentaliteit, ga je nogal eens over je eigen grenzen.
Dan kan het zomaar gebeuren dat je lichaam zegt: “Weet je wat? Bekijk het maar! Ik KAP ermee!”
Ja! Zomaar!
Dat kan.
Maar niets van dit alles heeft bijgedragen aan mijn overbelaste pols.
Het is bepaald niet op z’n Kwangies om te tennissen.
Veel te sportief en zo.
Daar kan ik niet zo goed tegen.
Laat staan hard te werken!
Daar krijg ik écht allergische reacties van.
Je moet wel aan je gezondheid denken. Tsss…
Hoe ik dan aan die pijnlijke pols kom?
Uhm… ik heb erop geslapen…
kwangie.com 