Nog 2 jaar, 29 weken en 4 dagen te gaan.
Onvermijdelijk.
Kwangie wordt dertig.
Ik moet volwassen worden. Doen. Zijn.
Knopen doorhakken. Vooruitgang boeken. Gelukkig én succesvol zijn.
Helaas behoor ik tot de selecte groep van mensen zonder talent.
Heel mijn leven al ben ik gewoontjes.
Ik schiet nergens in uit. Ben niet bijzonder, speciaal of enigszins gifted.
Talent? Nergens te bekennen. Tenzij je slapen en eten bewonderenswaardig vindt.
En het ergste is dat ik niets heb om mijn tekortkomingen te compenseren.
Niemand zal ooit over mij zeggen “… maar ze heeft wel humor!” of “… maar ze werkt wel hard!”
Geen ijver en vlijt die het een en ander bedoezelt.
“Jij bent de enige luie Chinees die ik ken!” zei een vriendin ooit tegen mij.
Ik bedoel maar.
Hopeloos.
The Big Three-O is coming.
Ik draai me nog maar eens om in bed.
kwangie.com 