Eenmaal buiten de deur volgden onze taxische moves. Gisteren tot twee keer toe tevergeefs op een taxi gewacht en ik kan je vertellen; dat is mij in de afgelopen maanden nog nooit overkomen! En er rijden me toch veel taxi´s door Shanghai! Niet één wilde ons oppikken. Of dat nou lag aan de regen of aan Broer, dat laten we maar even in het midden.

Dus speelden we het vandaag anders. Broer bleef op de hoek wachten en ik ging taxi’s leuren.

Et voila! De eerste de beste uit-huur-auto stopte voor mijn neus. Weet je meteen waar het gisteren aan lag.

Hup, richting Gubei, want allebei nog nooit geweest. Gubei is een luxere wijk in Shanghai en ik moet zeggen, ongelooflijk! Zoveel nieuwe gebouwen, luxe spa’s en Real Estate Agents bij elkaar! Alle vrouwtjes liepen met een bruine Louis Vuitton aan de arm en alle mannen liepen met een bruine Louis Vuitton aan de arm. Gelukkig had ik mijn grijze Margaretha van den Bosch* bij me anders had ik me vast erg opgelaten gevoeld.

“Kom! Laten we wat huisjes bekijken!” opperde Broer. Mij best. Ik had toch geen ander voorstel. “Jij kan geen Chinees en ik ben jouw vertaler!” riep Broer enthousiast, waarbij onze rollen voor het komende uur werd vastgelegd.

Wij bij zo’n Real Estate Agent binnengelopen. Broer babbelt er vrolijk op los en ik praat exclusief Nederlands tegen Broer. “Ik ben haar vertaler!” roept hij een paar keer en ik knipper evenzoveel keer onbegrijpend met mijn ogen. “Bent u op zoek naar een woning van 4.000 of 5.000 RMB?” vraagt de woonbemiddelaar, waarop Broer quasi beledigd antwoordde dat het budget rond de tien- à vijftienduizend lag.

En zo geschiedde het dat Broer en ik op een rondje Hoge Prijsklasse Appartementen werden getrakteerd. Samen bekeken we drie appartementen. Alledrie rond de 150 / 160m2 en dat is GROOT! Nog niet zo lang geleden woonde ik met heel mijn hebben en houden op 19m2.

Het kostte nogal wat moeite om niet met open mond de vier slaapkamers, twee badkamers, vier (!) balkonnen en een woonkamer zo groot als onze hele woning in Nijmegen te bezichtigen.

Maar je moet koel blijven, he? Mensen die zich zo’n woning kunnen veroorloven, zijn wel wat gewend. En dus klaagde ik over het uitzicht of over de meegeleverde meubels. Of over de lelijke indeling van de woning en het grote raam in de badkamer. Zeg nou zelf, das toch ontzettend onhandig??

Zo’n hoog eisenpakket dat wekt argwaan bij de woonbemiddelaar.

“Waar komen jullie vandaan?”

“Ik kom uit Canton.”

“En zij?”

“Zij? Zij komt niet uit China.”

“O, een buitenlander!” dat verklaart alle rare klachten op prima woningen!

“Een buitenlander, ja!”

Ben ik daar gewoon eventjes ont-Chinees door mijn bloedeigen broer! En Broer maar lachen, he? Die houdt wel van een beetje leedvermaak. Nou, vanavond gaan we eten in een Frans restaurant, zal ik ze daar wel eventjes toefluisteren dat Broer Nederlands is.

* Voor degenen die Margaretha van den Bosch niet kennen: H&M dus!