Als je in China bent, blijf je je verwonderen. Met sommige redeneringen kun je er echt met je verstand niet bij.

Laten we er maar op houden dat het allemaal gewoon een beetje…  anders is.

Met betrekking tot Het Huwelijk en Het Kind bijvoorbeeld.

China is eigenlijk helemaal niet zo traditioneel. Zo mag je bijvoorbeeld best een kind zonder getrouwd te zijn. Het is niet illegaal, je hoeft geen boete te betalen en je belandt ook niet in de gevangenis. Een kind zonder huwelijk, dat mag gewoon. Het kind krijgt alleen geen identiteit, wordt niet geregistreerd en komt niet in aanmerking voor overheidsvoorzieningen zoals scholing of gezondheidszorg. Verder is een kind zonder huwelijk geen probleem.

En dan heb je het een-kind-beleid, oftewel de geboorteregulering die de regering in 1979 heeft ingevoerd ter bevordering van economische welvaart en ter beperking van de voortplantingsresultaten. Begrijp me niet verkeerd, ik ben niet van plan hier een wetenschappelijk stuk te schrijven over ethiek en menselijke rechten, aangezien:

A) ik me na al die jaren nog steeds niet tot het selectieve gezelschap der intelectuelen mag rekenen;

B) je anders net zo gemakkelijk effe op Wikipedia kunt kijken. Krijg je ook nog alle cijfertjes enzo…

Laat ik me daarom beperken tot de bijzondere regels en uitzonderingen die gelden op dit een-kind-beleid in Shanghai (want naar ik begreep, bestaan er locale verschillen). Je mag slechts een kind, tenzij jij en je partner beiden enig kind zijn. In dat geval mogen jullie twee kinderen. In het geval dat jij of jouw partner tot een van de etnische chinese minderheden behoort , mag je er ook twee. Een laatste uitzondering is wanneer je bereid bent een groot smak geld neer te tellen voor een extra telg (alsof het niet al duur genoeg is… Las ergens dat het op kon lopen tot drie tot tien keer je jaarinkomen!).

Mocht je, ondanks dat je aan geen van bovenstaande criteria voldoet, toch zwanger zijn van een tweede, dan kun je dat gewoon tegen je baas zeggen. Hij moet je dan twee weken vrij geven en de overheid vergoedt je ziektedagen… Vrouwenziekte noemen ze dat dan… Hmmm…

Het resultaat van dit alles mag er wezen: meer en meer Shanghainezen kiezen voor geen kinderen. Daarentegen concentreren zij zich op hun carriere en besteden zij al hun zuurverdiende geld lekker aan zichzelf. Goed voor de economie, toch?