Tagarchief: je hebt van die dagen

Over de zeekoe die aan het tandenpoetsen was

Geplaatst in in verwachting, je hebt van die dagen door

Ik wil niet overdrijven, maar mijn lijf verandert zo ondertussen in een zeekoe.
Ooit een zeekoe gezien?
Ik ook niet.
Maar ik weet zeker dat ze uitzien als ik.
Groot, rond en log.

Ik maak geen grap, het is echt waar.
Toen ik gisteravond mijn tanden stond te poetsen, kwam Lief langs gelopen.
Hij wierp een blik naar binnen en barstte spontaan in lachen uit.
Niet van blijdschap.
Of van geluk.
Nee, hij stond me gewoon uit te lachen!
Wat moet je dáár nou weer mee?

Toen Lief mijn gezicht zag, probeerde hij het nog goed te maken door iets liefs te zeggen.
Maar aangezien hij de reincarnatie van Don Juan is, moest ik het doen met een:
“Nee, nee, sorry! Het ligt niet aan jou. Het is alleen… *grote ogen* … die buik!”

Dus pffieuw! Gelukkig! Het is alleen maar ‘die buik’.
En die buik hangt helemaal niet aan mijn lijf vast of zo.
Nou, bedankt!

Interview with Kwangie

Geplaatst in kwangie denkt door

Vroeger leek het me altijd leuk om beroemd te zijn.
Niet voor het geld (toen ik 10 was, droomde ik er nog niet van om stinkend rijk te worden), maar voor de interviews.
De hele dag praten over mezelf, dat leek me nou echt fantastisch.

Tegenwoordig hoef ik niet meer zo nodig beroemd te zijn.
En geinterviewd worden, lijkt me al helemáál vreselijk.
Ik zou continu een grappig, slim en diepzinnig antwoord willen geven, zodat de lezer een totaal verkeerd beeld van me krijgt. Want iemand die saaie antwoorden geeft, die is gewoon… saai. En dat ben ik niet. Hoop ik.

Nu is het nog nooit in mijn leven voorgekomen dat iemand mij wilde interviewen.
Hoe dat kan, is mij ook een raadsel.
Maar ik vermoed dat mijn gebrek aan geld, looks en/of celebrity status daar wel een beetje aan bijdraagt.

Vandaar dat ik alle tijd heb om na te denken over wat ik zou willen antwoorden als iemand me ooit iets vraagt.
Dat is ook best leuk, hoor!
En helemaal niet zielig.

Voor dat allereerste interview – wat slechts een kwestie van tijd is, ik voel het aan mijn vruchtwater – heb ik hier wat vragen op papier gezet.
Vul jij het vast in?

1. Wat is je slechtste eigenschap waar je stiekem trots op bent?
2. Wat vinden mensen apart aan je? (apart als in de zin van “Goh! Wat uhm… apárt!”)
3. Met wie zou je een dagje willen ruilen en wat zou je dan gaan doen?
4. Nooit meer chocola of nooit meer chips (als deze twee dingen je sowieso niet bekoren:
nooit meer lachen of nooit meer seks).
5. Wat is het verschil tussen een cupcake en een muffin?

Hij en ik & Hij en hij

Geplaatst in hij & ik, je hebt van die dagen door
Hij      : Ik durf niets meer tegen je te zeggen! Dadelijk zet je me weer voor gek voor de halve wereld.
Ik       : Ach, er leest toch niemand mijn blog.
Toch, mensen?
Laten we Lief maar geruststellen.
Al moet wel gezegd worden dat dit stukje de gemoederen flink bezig heeft gehouden.
Weliswaar niet hier op kwangie.punt.nl, maar op een ander stukje social media.
Het zal u weinig verbazen dat het een conversatie tussen een Hij en Hij en Hij was.
Om verwarring te voorkomen zal ik de Hij-personen even kort introduceren hier.
Hij     = Lief
Hij 2  = vriend van Hij 3
Hij 3  = de Lief van Zus
Hij      : Vrouwen…
Hij 2   : Gelukkig heeft ze jou gefingeerd
Hij      : Dacht inderdaad eventjes dat ze oprecht geïntesseerd was.
Hij 2   : Ik ken die zinloze gesprekken voor het slapen, en mijn collega’s maar altijd vragen waarom ik ’s ochtends zo
            moe uitzie
Hij      : Hahahaha… Mijn koffieverslaving is ook voor 90% hierop terug te voeren!
Hij 2   : Zal de cola verslaving van Hij 3 door haar zus komen? hahahha
Ik       : Hee hee! Watch it, will you guys?
Hij 2   : Wees blij dat wij niet bloggen 😉
Hij 3   : Inderdaad, Hij 2, ze is daar vreselijk goed in 🙂 zit in de familie.
Hij 2   : We moeten weer een keer een eendje eten of kleine Chinese tapas om hierover te praten 😉
Hij 3   : Klinkt goed #duck #yamcha (dimsum, red.)
Hij 4   : Hooligan die je bent 😉
Hij 5   : Echte Chinezen he, alles wordt bij de eettafel uitgepraat.
Zoals je ziet praten mannen inderdaad graag over vrouwen (maar niet op de manier zoals wij dénken dat ze het over vrouwen hebben).
Wat me nogal verbaasde is hoe snel het over iets anders ging (namelijk eten) en hoezeer er niet gesproken werd over dat andere (voetbal).
En eigenlijk klonk het allemaal best wel gezellig, vond je ook niet?
Ze kunnen het wel, praten over niets.
Waarom doen ze dat alleen nooit in bed?

Google-ellende

Geplaatst in je hebt van die dagen door

Na de verhuizing had ik me aangemeld bij Google Analytics.
Dat is een gratis programma, waarmee je bij kunt houden hoe je lezers op je site terecht komen.
Vroeger gebruikte ik een ander programma, maar die kon ik niet meer terugvinden.
Het was vooral handig om te zien welke stukjes veel werden gelezen.

Nu weet ik dat sinds jaar en dag Chinese billen het populairste stukje is.
Elke dag komen er wel een paar *kuch* verdwaalde bezoekers.
Maar goed.
Het was leuk om te zien dat er überhaupt iemand langs kwam.

Dus toen ik vandaag na een dagje hard werken, de computer opstartte en vol verwachting Google Analytics opende, was ik nogal teleurgesteld dat ik nul – u leest het goed: NUL, nada, noppes – bezoekers had gehad!
Bescheiden als ik ben, twijfelde ik geen moment.
Dit was natuurlijk hartstikke fout.
Google Analytics werkt gewoon niet.
Wat een *piep* programma.

Ik zou wel even uitzoeken waarom het allemaal niet werkte.
Stelletje amateurs!
Tot ik via een paar klikjes achter kwam dat ‘men’ behoorlijk fan is van Google Analytics.
Dat veel bedrijven er gebruik van maakten en dat het wel degelijk een heel klein beetje geavanceerd was.

Toen vond ik mezelf toch wel een heel klein beetje zielig.
 Stomme Google.

Verhuisd!

Geplaatst in je hebt van die dagen, kwangie denkt moeilijk door

Verhuizen levert altijd stress op.
Je moet het één en ander inpakken, opruimen en op een later tijdstip weer uitpakken.
Soms past het niet en moet je gaan schuiven.
Of erger: weggooien, terwijl het van zulke emotionele waarde is dat het niets goud waard is.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik behoorlijk gespannen was voor de verhuizing.
Na jaren op punt.nl te hebben geblogd, schrijf ik nog steeds voor punt.nl, maar nu via mijndomein.
En echt, ik ben best een nerd – I’m Chinese after all – maar ik snap er de helft niet van.

Waarom zijn de letters zo groot? (ik weet het niet zeker, maar mijn lezers zijn vast niet kippig en anders is er zoiets als een leesbril)
En waarom is het één grijs en het andere paars?
Tot overmaat van ramp is mijn klokje bij de verhuizing gesneuveld.
Je weet wel, die ene die links bovenin de seconden wegtikte.
Hij was behoorlijk overbodig en het was elke keer weer irritant om de zomer- en wintertijd aan te passen.
Maar hij deed altijd zijn ding en weigerde nooit dienst.
Ik mis hem, maar om hem nu helemaal onderin de pagina te laten hangen vond ik ook niet kunnen.
Dus ging ie met pijn in het hart in de prullenbak.

Wat ik écht niet weg kon doen, was mijn boekenlijst.
Die kon niet links naast de stukjes tekst, maar wilde ook niet mooi wezen op een eigen pagina.
En eventjes, in een moment van pure frustratie, ging mijn vinger naar de delete-knop.
Maar toen dacht ik aan vriendinnetje Birgit. Die vertelde dat haar moeder de boeken van Twilight las, omdat ze die op de boekenlijst had zien staan. Tja, dan denk ik, eigenlijk zou iedereen het verhaal van de mens die verliefd wordt op een vampier, maar ook leuke tijden beleeft met een weerwolf, moeten lezen.
Dus ik laat mijn boekenlijst nog even staan. Ookal ziet het er niet uit. Het is voor een goed doel.

Hoe het ook zij: Ik ben verhuisd.
En stiekem was het best leuk om alles opnieuw in te richten, uit te pakken en te ordenen.
Bovendien was het een mooie gelegenheid om terug te gaan naar mijn originele blogkop en de roze kleurtjes.
Want roze wordt de kleur van 2013!
En ik? Ik vind het prachtig!