Jazeker, mensen!

Kwangie is still alive and kicking!

Ze is niet verzwolgen door de fruitvliegjes-brigade.

Ook is ze niet blijven hangen in een bord noodles, toch bedankt dat je meeleeft, Alice!

Noch is Lief bij haar weggegaan, zodat ze verstoken is van leuke opmerkingen.

Wat er wél aan de hand is?

Nou.

Dit.

Kwangie is in de ban van de trouwring Stieg Larsson.

Stieg. Larsson.

Uit Zweden.

Stieg Larsson heeft een trilogie geschreven met de nogal opmerkelijke titels: “Mannen die vrouwen haten”, “De vrouw die met vuur speelde” en “Gerechtigheid”. Deze noemde hij samen het Millenium-trilogie. Voeg daaraan toe een fantasy-achtige voorkant en je komt tot de conclusie: Dat is helemaal niets voor Kwangie.

Kwangie houdt meer van *kuch* intellectuele boeken. Liefst met een tragisch randje zodat ze de ogen uit de kop kan janken, want dat lucht zo lekker op na een dagje werken die een dialoog waard zijn. Die nog een tijdje in je hoofd blijven hangen en die imposant in de boekenkast staan.

In de kast dus geen Harry Potter of Lord of the Rings* maar boeken waar je u tegen zegt.

Toch bestelde ze alle drie de boeken van Stieg Larsson.

Ondanks haar prestigieuze collectie.

Want.

Collega E. noemde de boeken – ik citeer – “Het beste wat ik heb gelezen, vorig jaar!”

VORIG JAAR!

Als Kwangie érgens gevoelig voor is, dan is het wel voor de boekenmode.

Fashion-victim-eerste-klas, vind ik niets vervelender dan gezien te worden met last year hit.

Zo van.

“O ja, die ken ik. Goed is die, hè? Die heb ik twee jaar geleden in het vliegtuig naar Kuala Lumpur gelezen.”

Soooo not cool.

Om dit te voorkomen, ging Kwangie even bij de bolle langs en werd met een klik op de muis de trotse eigenaar van een nieuwe verslaving.

Tussen de bedrijven door moet ze ook nog een beetje werken, Lief aan de praat houden en een visum regelen om over drie weken Moskou weer in te mogen.

U leest het: Ik heb het druk.

Razend druk.

Maar ik ben niet verdwenen.

Of blijven hangen in mijn noodles.

Nog maar zeshonderd pagina’s te gaan!