Toen Kwangie bijna twee weken terug was van Rome, was er geen ontkomen meer aan:
Schrijven moet ze!
En wel A.S.A.P.
Voordat kwangie.punt.nl indut en ergens na de winter pas ontwaakt.
“Je moet weer eens schrijven!” klaagde Lief.
“Heb je al wat geschreven?” vroeg Zus.
Of ik het weekje Rome verlengd had tot nader order.
En tegen zoveel druk, kan een mens niet op.
Dus zat Kwangie braafjes met de laptop op schoot.
Vele dagen achter elkaar.
Allerlei onzinnige blogjes te produceren.
Het één nog slechter dan het andere.
Toen ik gisteren voor de zoveelste keer een monsterlijk onnozel blog in elkaar flanste -over chíps warempel! – was de maat vol.
Chips.
Tsss…
Daar zit toch niemand op te wachten?
Zeker niet als er met die aardappelschijfjes he-le-maal niets staat te gebeuren!
Hup, computer uit!
Weg ermee!
What was I thinking?
Morgen weer een dag, hoor!
Lieve lezers, het logje hieronder had natuurlijk nooit het licht mogen zien!
In alle haast, drukte Kwangie op het verkeerde knopje et voilà een doelloos logje over chips, genaamd chios, was gepubliceerd! Zo makkelijk gaat dat!