Ook niet-zwangere vrouwen kunnen weleens last hebben van de horrormonen.

Nu ben ik best een redelijke vrouw en laat ik Lief zoveel mogelijk met rust als de interne huishouding opstandig is. Maar vervelend is het zeker. Anno 2008 word je nu eenmaal niet graag als hysterisch emotioneel labiel bestempeld.

Ik zweette dan ook dikke angstdruppels toen ik laatst bij de Apotheek kwam om mijn halfjaarlijks recept op te halen.

“Mevrouw, u krijgt nu van mij Stederil 30 mee in plaats van Microgynon 30. Het is precies hetzelfde, maar Stederil wordt wel door de verzekering vergoed en Microgynon niet.”

“Maar ik wil geen andere pil!”

“Het is precies hetzelfde.”

“Helemaal hetzelfde?”

“Helemaal hetzelfde.”

“Ook qua samenstelling?”

“Ook qua samenstelling.”

En ik vreesde het ergste. Die medici zeggen toch alleen maar wat je horen wil.

Maar goed, helemaal vergoed door de verzekering.

Da’s niet zo vaak.

Het proberen waard dus!

De eerste dag (gisteren) was het al raak.

Alsof ik tien keer met het verkeerde been uit bed was gestapt.

Mijn hoofd stond op onweer en de frons op mijn voorhoofd is de hele dag gebleven.

“Ik blijf wel uit je buurt,” lachte Lief.

Ik keek chagerijnig voor me uit.

En we moesten nog naar Venray en Helmond. Op bezoek. Gezellig zijn.

Gelukkig was het erg leuk bij Schoonouders-to-be in Venray en bij de Neefjes in Helmond. Ik heb me niet misdragen, maar moest wel een beetje tranenlaten. Om niets.

Rationele Kwangie has left te building, zeg maar.

En alles was stom. Heel stom.

Stomme zorgverzekeraar! Die mij al drie keer van pil heeft doen veranderen, zodat ik de idioot lijk, terwijl zij degenen zijn die een wispelturig beleid voeren. Stomme mevrouw van de apotheek die beloofde dat alles hetzelfde zou zijn, terwijl ik toch duidelijk minder gezellig was dan de dag ervoor.

Stomme ik, die zich zo laat beïnvloeden door een beetje oestrogeen.

Bij thuiskomst toch maar even de nieuwe en de oude pil erbij gepakt.

Als het zonnetje in huis van één pilletje al omslaat tot een deprimerend hoopje ellende, dan maakt de mevrouw van de apotheek mij niet wijs dat het allemaal precies hetzelfde is!

Nee, dan mag ik met recht terug naar de apotheek en die mevrouw over de toonbank trekken haarfijn uitleggen dat zij verkeerde informatie verschaft. En eisen dat ik mijn oude pil vergoed krijg, omdat ik aantoonbaar onuitstaanbaar ben door die nieuwe pil. Grrrrrr!

“Lief!!!!! Kijkt dan! Hier staat het! Zie je nou wel! Het is… Het is… precies hetzelfde”