Het is hier heet. Broeierig. Benauwd.

Bij gebrek aan een koel hoofd, vragen we – tegen beter weten in – Broer om inspiratie. En ik heb het geweten, hoor! Dit is zijn verzoek voor het logje van vandaag: Over de vogeltjes die hier, in het dorp, zingen.

Uhm…

Eh…

Vogeltjes.

Bij Hong Kong denken de meeste mensen aan een hypermoderne stad, aan een schitterende skyline en misschien ook wel aan SARS…

Wat minder bekend is, is dat je in Hong Kong ook prachtige flora en fauna kunt vinden. En dan heb ik het niet over de arme kippetjes op de markt, die je levend mee naar huis neemt om te veroberen (niet meer mogelijk na de kippengriep, maar dat terzijde).

Mijn familie leeft niet tussen de hoge gebouwen. Wij wonen gewoon in een huis op het platteland, waar wij een simpel leventje leiden tussen de bomen en de bloemetjes en de vogeltjes. Heel veel soorten vogeltjes. Van kleine mussen tot reigers. Van papegaaien tot ‘rode billetjes’.

Rode billetjes? Rode billetjes! Kennen jullie zeker niet, he? Stadsmensen!

’s Morgensvroeg beginnen de vrolijkerds al aan hun repetoires. De een nog harder dan de andere. En ze laten zich niet op ‘snooze’ zetten, die vogeltjes. Nope. Dat gaat de hele dag zo door. Tutututut – Woehoe WoeHOE – Tjirp Tjirrrrrrrrrrrrp!

Gelukkig gaan vogeltjes met de kippen op stok en houdt het fluitconcert op met het vallen van de avond. Dit betekent geenszins dat de rust in het dorp wederkeert. In grote getale zorgen kikkers en padden voor een avondvullend programma. De enthousiastelingen weten niet van ophouden en kwaken door tot in de late uurtjes.

Knaller van de avond is een intiem concert in bed, featuring: de Mug.

Het is heerlijk rustig hier in ons dorp.