Als ik iets onbegrijpelijk vind, dan is het wel koffie.

De aroma’s die vrijkomen als er koffie wordt gezet… Heerlijk!

Maar zodra je eraan begint te sippen, kan ik alleen maar concluderen dat ik het walgelijk vind! Vies, sterk en bitter. Bepaald geen drankje dat je voor je lol nuttigt.

Toch onderneem ik regelmatig een nieuwe poging om het te leren drinken. “Waarom toch?”, denk ik dan, als ik met man en macht die nare smaak uit mijn mond wegwerk. Heb het geprobeerd met véél melk en véél suiker en nog krijg ik het niet weg. Caffe latte en cappuccino gaan nét als ik mijn neus dichtknijp en alles achter in de keel laat stromen. Maar ja, het klinkt zo gezellig, he? “Effe een bakkie doen.”

Vandaag opnieuw geprobeerd koffie te waarderen. Op het werk. Zo tegen tweeën toen ik in slaap dreigde te kukkelen, ben ik naar de keuken gestrompeld. Daar staat namelijk zo´n superdeluxe koffiezetapparaat. Inclusief stoompijpje. Heel cool. Alleen lastig dat die moderne apparaten een eigen wil hebben. Er stond iets van [cleaning] op het schermpje en dan kun je op alle knoppen drukken die je wilt, maar koffie wordt er niet gezet. Erg vervelend, aangezien ik gewend ben iedere noodkreet om schoonmaak te negeren. Even een mevrouwtje, ayi, erbij geroepen om de boel schoon te maken (lui, he?)

Goed, machine klaar. Kopje eronder gezet en vervolgens aangelengd met heel veel water. Eens kijken hoe dat smaakt! Nou, niet dus! Zo sterk, dat spul! Zelfs aangelengd sperden de spleetoogjes open! WOW!

Voorlopig laat ik het hier maar bij, want van al het gestuiter in de uren die daarop volgen, word je toch alleen maar moe. Doe mij maar een kopje thee!