Lief heeft zo zijn dingetjes.
Hij vindt cola in een mok niet kunnen.
Laat staan eruit drínken.
Dat is echt te raar.

Ook snapt Lief niet dat je als vrouw veel tijd nodig hebt om te praten over niets.
Dat het beste moment daarvoor ’s avonds is.
Als je net in bed ligt, zo aan het eind van de dag.
En het maakt niet uit wát je zegt, als je maar gezellig meedoet.

Nu moet u weten dat Lief praten over niets een ontzettende marteling vindt.
Ik denk oprecht dat hij liever elke dag een kilo bananen eet, dan dat hij vrijwillig gaat praten over onzin.
Hij houdt er niet van en hij onderneemt weinig actie om het leuker te gaan vinden.

U begrijpt het: Lief is niet zo’n spraakzame.
Verder is hij over het algemeen behoorlijk nuchter.
Er is gewoon weinig waar hij zich druk over maakt.
Hij besteedt geen tijd aan dingen-die-er-toch-niet-zijn of aan dingen-die-je-niet-kunt-veranderen of aan praten over niets.
Got the picture?

Nou, diezelfde Lief, kan zich wél behoorlijk opwinden over PSV.
Daar is ie namelijk fan van (ik weet nog steeds niet wat het verschil is tussen een fan, supporter of hooligan, maar dat terzijde).
Als PSV moet voetballen, zit hij op het puntje van de bank te wiebelen.
Hij bijt nagels, klapt in de handen, springt op en neer en -afhankelijk van de stand van zaken- vervloekt hij de boel of zit ie met een lach van oor tot oor te glunderen.
Het is werkelijk verbazingwekkend.
“Anders gaan jullie toch alvast douchen als je toch al niets staat te doen!” roept ie naar de televisie.
En echt, Lief blijkt behoorlijk creatief te zijn op zulke momenten.
Het is bijna ongelooflijk dat hij niet verder kwam dan “ik denk het niet” op mijn vraag of er meer is na de dood.

Maar goed.
It takes two to tango!
Dus dacht ik laatst, laat ik me eens openstellen en interesse tonen in zijn geliefde club.
Ik vind het zelf ook vieze woorden, maar het schijnt goed te zijn voor je relatie.

Ik  : Hoe gaat het met PSV?
Hij : 1-1, maar de verdediging van PSV is zo …
Ik  : Wat zei je?
Hij : Dat de verdediging zo zwak is dat het alle kanten op kan. Ik acht de kans dat ze verliezen groot.
Ik  : Oh…
En toen kwam er een heel verhaal over ene Mandelef (sorry voor de fonetische spelling) en ik geloof dat Lief ook nog begon over één of andere strategie (van spelers verkopen, inzetten en weet ik veel wat). Dit alles werd gevolgd door een heel monoloog over iedere speler apart.
PFFFFFFFFFFF!!!

Gelukkig begon toen net de tweede helft en viel het spraakorgaan van Lief weer volledig uit.
Heerlijk die stilte!