Vroeg opstaan.
Vréselijk vind ik dat!
En met vroeg, bedoel ik V.R.O.E.G.
Hartverscheurend, hemeltergend, onverantwoord vroeg.
Namelijk.
Om vijf uur.
’s Nachts Ochtends.
En het aller-aller-állerergste is, dat ik de trein moet halen.
Die gaat om 6:15.
Naar Groningen.
Inderdaad.
De Verweggistan van de Lage Landen.
Oftewel NS-ride-from-hell.
Tel daarbij op de sneeuw die hier buiten ligt.
Dat betekent het grootste deel van je dag doorbrengen in a very unhealthy bad mood een overvolle trein. In het ergste geval, sta je gewoon uren te bibberen op het perron en vallen de treinen harder uit dan je tanden. Van het klapperen, natuurlijk! Niet van ouderdom, zo ver weg ligt Groningen nou ook weer niet!
Een barre tocht van huis naar Groningen en weer terug.
To be continued…